Odile van Aanholt en Annette Duetz stonden na afloop van hun race eerst de internationale televisiemedia te woord in de mixed zone.
Duetz was blij dat het begonnen was. “Het was een warme dag, met weinig wind. Maar voor ons ook een goeie dag. Het is vooral heel fijn dat de eerste races erop zitten. Het is nu echt begonnen.”
Ook de niet kenners konden zien dat de omstandigheden uitdagend waren. Meestal half hangend in de trapeze, continu in beweging, gewicht naar buiten, gewicht naar binnen, gewicht naar voren.
Van Aanholt legt uit: “Er is weinig wind, dus je bent heel gefocust. En de kleine dingen kunnen het verschil maken. Waar ik vooral heel trots ben is dat we in de eerste race ons wisten terug te werken in de wedstrijd. Dat is tekenend. Dat is heel lekker en konden we nog meer genieten van onze laatste race bijvoorbeeld.”
In de laatste race starten Van Aanholt en Duetz over stuurboord. Dat wil zeggen, varend over de boeg waarop je geen voorrang hebt, terwijl alle andere 19 deelnemers op hetzelfde moment over de startlijn willen over de andere boeg. Dat is en gewaagde manoeuvre, waar veel zelfvertrouwen voor nodig is.
Deutz geeft aan de ze een duidelijk plan hadden. “We wilden over stuurboord starten. Dat kan niet heel vaak, dus wat je dan kan doen is jezelf in de positie brengen waar je een kansje hebt, die was er en die pakten we.”
Voor Van Aanholt voelde het toch gewaagd. “Het was wel spannend, kan het, kan het niet? Maar we gingen ervoor.”
Duetz voegt gelijk toe: “Op het laatste moment was het heel duidelijk dat het wel kon. We hadden precies een goede winddraaiing.”
Van Aanholt geeft aan dat dit een belangrijk moment is. “Het is een klein overwinningsmomentje, eentje die niemand je meer afpakt. Je moet dan nog steeds heel hard vechten voor de rest van de race. Maar het is echt heel cool. Op de Olympische Spelen, is het niveau heel hoog.”