Aan tafel met de minister
Je hebt van die werkweken, dan valt alles op z’n plaats. Ieder gesprek over de watersport lijkt ertoe te doen, problemen worden opgelost en mooie vergezichten gemaakt. Deze week was/is zo’n week. Hoewel die voor mij begon als Guust Flater, omdat ik mij per ongeluk had opgesloten in het toilet van Sportcentrum Papendal, waar ik was voor de algemene ledenvergadering van NOC*NSF.
We worden gezien als een sport die bezig is met vernieuwing en tijdens corona het juiste heeft gedaan.
De knak waarmee ik het slot omdraaide, had ik nog nooit zo hard gehoord. Er was geen beweging meer in te krijgen. Ook de nieuwe toiletbezoeker, die na vijf minuten op mijn hulpgeroep afkwam, concludeerde al snel: “we gaan er iemand bij halen”. Terwijl ik de conciërge alleen maar hoorde mompelen: “kut, weer die deur”. Pas nadat het bovenste scharnier door het team van de storingsdienst was verwijderd en ik mijn schoenmaat 48 tegen de deur aanplantte, viel het met een dof geluid uit de sponning op de grond.
Daarna kwam de week op stoom.
Eerst met enkele politieke lobbywerkgroepen, waarin we ons met name hebben gericht op input voor de verschillende verkiezingsprogramma’s bij de Provinciale Statenverkiezingen, en daarna het kennismakingsgesprek met de minister voor Langdurige Zorg en Sport, Conny Helder. Die had aangegeven meer over ons te willen weten, omdat we worden gezien als een sport die bezig is met vernieuwing en tijdens corona het juiste heeft gedaan.
Het gaf mij de gelegenheid aan te geven, dat we te hard moeten strijden voor het belang van sport en recreatie op het water. Terwijl wij met onze achterban juist ambassadeurs zijn van het water en lastige dossiers beter kunnen maken. “Samen meer optrekken dus”, luidde de conclusie.
Het was de opmaat naar de algemene ledenvergadering van NOC*NSF. Waar aan de ene kant afspraken zijn gemaakt om het tuchtrecht tegen grensoverschrijdend gedrag in de sport sneller te professionaliseren, en aan de andere kant een symbolische klap werd gegeven op de nieuwe sportagenda voor de komende tien jaar. Eentje met een brandend verlangen: Nederland moet het sportiefste land ter wereld worden. Vlammend voorgedragen door Marc van den Tweel, directeur NOC*NSF.
Tussendoor gaf het programma op Papendal mij de gelegenheid afscheid te nemen van een man die veel heeft betekend voor de watersport, scheidend Technisch Directeur Maurits Hendriks. Om daarna kennis te maken met zijn opvolger bij NOC*NSF en mijn nieuwe collega bij de Roeibond.
De dag erna stond in het teken van de eerste ontmoeting met Brigit Gijsbers, plaatsvervangend directeur-generaal Luchtvaart en Maritieme Zaken van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Als vertegenwoordiger van de sector willen wij vroeg meepraten over ingewikkelde onderwerpen als doorvaart, registratie en waterplanten.
Wordt vervolgd, super goede sfeer.
Net als gisteravond, toen we voor het eerst na twee jaar weer samen konden zijn met onze ereleden en het glas mochten heffen op de nieuwe samenwerking met het Scheepvaartmuseum. En morgen staat in het teken van de Dutch Water Week, met diverse interviews voor kranten en televisie. Dan rijd ik trouwens ook een soort krantenwijk voor de Telegraaf, met een speciale Dutch Water Week-promotie-krant.
Zwaai even naar me, er wordt 100% regen voorspeld.
Reageren?
Arno van Gerven is directeur van het Koninklijk Nederlands Watersportverbond. Iedere week snijdt hij actuele onderwerpen in de watersport aan. Wil je reageren? Doe dat op arno.van.gerven@watersportverbond.nl.
