Knoflook- en uiensaus
Een van de meest smerige verhalen die ik ken, speelde bij een snackbar in Zwolle, begin jaren ’90. In verschillende bakjes knoflooksaus van het etablissement werden door inspecteurs van de Voedsel- en Warenautoriteit spermaresten aangetroffen. Ook de E. colidarmbacterie, was terug te vinden, in de uiensaus.
Wat u met dit verhaal moet, leg ik u zo dadelijk uit, maar eerst vertel ik u het goede nieuws van deze week. Zondagnacht werd bekend dat de Verenigde Naties een historisch akkoord hebben bereikt. Vanaf 2030 moet 30 procent van de oceanen beschermd zijn. Hierdoor is een belangrijk deel van de internationale wateren geen 'vrije zee' meer, een plek waar iedereen kan doen wat-ie wil.
Vereniging Natuurmonumenten noemt het verdrag daarom ‘een feestje voor de oceanen’, maar waarschuwt ook meteen: ‘er is geen tijd te verliezen.’ Eergisteren kwam deze natuurorganisatie met nog een waarschuwing. Uit een door hen deze week gepubliceerd rapport, blijkt dat de Nederlandse wateren het slechtst van heel Europa scoren. Nog niet 1 procent van al het oppervlaktewater zoals rivieren en meren voldoet aan de eis voor schoonwater. Grootste knelpunten die het rapport in kaart brengt zijn: verontreiniging door chemische stoffen uit landbouw en industrie, te hoge nutriëntenbelasting (stikstof, fosfor), te snel afvoeren van water (hydrodynamica) en te veel onttrekking van grondwater.
In datzelfde onderzoek van Natuurmomenten blijkt dat het lozen van toiletwater door pleziervaartuigen geen rol speelt in de bedenkelijke staat van ons water. Niettemin is er geen weldenkende watersporter te vinden die niet gruwt bij de gedachte dat een zwemmer nietsvermoedend zijn baantjes moet trekken in zojuist geloosd gerief. Gevoelsmatig komt dat in de buurt van de uiensaus in de Zwolse snackbar.
Punt is echter, dat je als bootbezitter soms niet anders kunt, omdat er in jachthavens een gebrek is aan goedwerkende uitpompstations die ook nog eens behoorlijk zijn te bereiken. Daarbij zijn er op de Nederlandse markt geen betaalbare zuiveringsinstallaties te verkrijgen die klein genoeg zijn om bij pleziervaartuigen in te bouwen. Laat staan dat er voldoende communicatie bestaat over het waarom van het loosverbod en de mogelijke alternatieven.
Zolang die randvoorwaarden niet op orde zijn, is er zeker onder de bezitters van boten weinig draagvlak voor deze wetgeving. En omdat handhaving onmogelijk blijkt, je moet op heterdaad worden betrapt, is het effect van de wet nihil. Vraag is of de beoogde verzegeling van toiletten daar substantieel verandering in brengt.
Ondertussen willen kanoërs liever vandaag dan morgen af van de toiletlozingen.
Toch slaagt het ministerie er niet in om samen met ons concrete stappen te maken
Ik heb mij daarom wild geërgerd aan een recent overleg met het ministerie van I&W over toiletlozingen pleziervaart. Tijdens dit soort bijeenkomsten geven wij feedback en brengen onze kennis in, om de regelgeving te beïnvloeden. Met als doel een zo hoog mogelijk draagvlak voor de wetgeving onder alle watersporters. Schoon water betekent immers alles voor het Watersportverbond. Dat geldt ook voor de bewustwording en de voorlichting die ermee samenhangt.
Toch slaagt het ministerie er niet in om samen met ons concrete stappen te maken. Denk aan financiële steun voor havens, verenigingen en watersporters. Nee, onze overleggen met het ministerie verworden steeds meer tot een theeclubje, waar nu ook diverse inspraakstukken van watersportorganisaties zijn verdwenen.
Op het toilet laten liggen?
Reageren?
Arno van Gerven is directeur van het Koninklijk Nederlands Watersportverbond. Iedere week snijdt hij actuele onderwerpen in de watersport aan. Wil je reageren? Doe dat op arno.van.gerven@watersportverbond.nl.
