Naast de moeder zitten van een sporter die meedoet aan de finale van de Olympische Spelen was een tot nu toe ongekende ervaring. Het overkwam mij op het Olympic Festival in Scheveningen, waar wij samen met familie, vrienden en relaties naar de wedstrijden van hun geliefden keken. Vaak om half zes ’s ochtends en niet zelden met vertraging en uitstel. Dan blijkt je eigen spanning best mee te vallen. De moeder van Kiran Badloe zat de gehele finale met haar rug naar het beeldscherm.
Het was tekenend voor twee geweldige weken, waarin bijzondere prestaties zijn geleverd. Niet alleen door de sporters zelf, maar ook door de ondersteunende teams in Japan en Nederland.
Zo moest er in Tokio flink worden geïmproviseerd. Serge Kats, Manager Topsport van het Watersportbond, vertelde bij terugkomst in Nederland dat hij van de 35 dagen die hij er was, slechts op de laatste dag een half uurtje in de zee had kunnen zwemmen. De rest van de tijd heeft hij niet veel meer gezien dan het hotel, de auto en de haven.
Daarbij kwam dat Team Allianz anderhalve maand voor het begin van de Spelen moest uitwijken naar een andere locatie. De nieuwe uitvalsbasis werd een klein hotel, waarbij de binnenplaats, een parkeerterreintje, werd overspannen met doeken om meer verblijfruimte te creëren. Perschef Simon Keizer kon daardoor in het hotel slapen, maar at zijn maaltijden in het parkeervak. Ook Francoise Broekhof, de teamarts, moest zich aanpassen. Zij stond in verbinding met het Japanse organisatiecomité en had iedere dag de zenuwslopende taak om de dagelijkse corona-uitslagen te vernemen.
Ondertussen was het Olympic Festival op het Scheveningse strand een openbaring. Kinderen konden er allerlei sporten uitproberen en tegelijk hun Olympische helden ontmoeten. Voor mij het bewijs dat breedte- en topsport prima samen kunnen gaan door het gewoon te organiseren. Zo waren de sporters 30 uur na hun prestatie in Tokio op het festivalterrein aanwezig. Kiran Badloe deelde handtekeningen uit aan rijen kinderen alsof hij de kersverse aanwinst was van Paris St. Germain.
Toch lieten opvallend veel sportbonden verstek gaan op het Olympic Festival. Onbegrijpelijk, als je het mij vraagt. Want naast de promotie voor de sport (alleen al 8.000 kinderen hebben kennisgemaakt met de watersport) was het voor ons een ideale proeftuin met het WK Zeilen in Den Haag in het verschiet.
Nu weten we hoe de hazen lopen.
Wie volstrekt maling aan zijn loopje had, was Koning Willem-Alexander. Tegen het protocol in besloot hij tijdens de openingsdag van het Olympic Festival rechts af te slaan in plaats van linksaf. “Even bij mijn geliefde bootjes kijken”, kondigde hij aan. Waarna de Koning stilstond bij het met miljoenen liters gevulde waterbassin van het Watersportverbond met uitzicht op de Optimistjes. Het bleek de voorbode voor een Olympische Spelen met de meeste zendtijd ooit voor het zeilen, drie medailles voor Team Allianz en voor de eerste keer in de geschiedenis alleen maar finaleplaatsen voor de watersporters.
Ongelooflijk knap.
Dank jullie wel.
Reageren?
Arno van Gerven is directeur van het Koninklijk Nederlands Watersportverbond. Iedere week snijdt hij actuele onderwerpen in de watersport aan. Wil je reageren? Doe dat op arno.van.gerven@watersportverbond.nl.
