Honderden evenementen, duizenden deelnemers, historische prestaties en veelbelovende ambities. Het afgelopen jaar puilde uit van de mooie tochten en bloedstollende wedstrijden. Het Watersportverbond deed een rondgang langs alle commissies, voor een terugblik op de meest gedenkwaardige momenten.
Recreatie weer massaal omarmd
Ook al lees je in de media misschien niet veel over recreatief kanoën, het aantal openbare evenementen liegt er niet om. Honderden openbare tochten werden er gehouden, door uiteenlopende organisaties en opleidingsinstituten. Korte routes, meerdaagse evenementen, gezellige samenkomsten of prestatiegerichte tochten: Nederland puilt er ieder jaar weer van uit. Commissielid Eelco Lolkema doet een greep uit het aanbod.
“Een evenement op rustig binnenwater was de 50e Gewestelijke Kano Avond Vierdaagse”, vertelt hij. “Van 17 tot 20 mei, georganiseerd door vier Noord-Hollandse kanoverenigingen. Een ideaal evenement om de onderlinge clubcontacten te verstevigen. De Veluwe Rally op de IJssel, op 29 september, bood gelegenheid om te varen op stromend binnenwater. Met vaarafstanden van 20 tot 80 km kan elke kanoër hier zijn hart ophalen. En als je de zee op wilt, waren de Ellemeet-weekenden in Zeeland een uitstekende manier om je daarop voor te bereiden.”
Lolkema noemt ook het Open Kano Festival, waar zo’n 350 deelnemers op af kwamen. Het driedaagse evenement, medio september in Nationaal Park Weerribben-Wieden, staat bekend als relaxte ontmoetingsplek vol demo’s, workshops en een traditionele lichtjestocht met disco op het water.
Bovenstaande evenementen komen allemaal weer terug in 2025. Wil je meer aandacht voor jouw toertocht? Zorg dan dat je hem aanmeldt in de toerkalender van het Watersportverbond.

Open Kano Festival - Martijn Schutte
Sprint en marathon tonen grote verrassingen
Ook de kalender van marathon en sprint was in 2024 goed gevuld. Sporters bezochten 41 verschillende evenementen, waarvan 15 in Nederland. Naast de geliefde Winter- en Zomercup van Viking Venlo en de 50 editie van de Amsterdam Waterland Marathon, was er natuurlijk veel aandacht voor de Olympische Spelen. Selma Konijn en Ruth Vorsselman schopten het in Parijs tot de K2-finale.
“Op de eerste dag ochtend kreeg ik echt kippenvel van wat we tegenkwamen”, zei Konijn eerder. “Ik schat dat de tribune 300 meter lang was, helemaal propvol met mensen. Verder stond het langs de kant nog vol met mensen, rijen dik. Omdat we bij de top 8 zaten, hebben we een A-status gekregen. Dat scheelt veel financiële stress. Ruth en ik kunnen nu de sport heel anders beoefenen. Het lijkt me heel mooi om in 2028 aan de Spelen in Los Angeles mee te doen.”
Op het WK Marathon in Kroatië trok Odette Latenstein van Voorst alles uit de kast. Van tevoren leek het nog lastig om bij de top twaalf van de senioren te komen, maar uiteindelijk hield ze zelfs de concurrenten uit Estland en Denemarken achter zich om een tiende plek te bemachtigen. Genoeg om zich te kwalificeren voor de World Games, komende zomer in China.

ECA Marathon - Tonny Benschop
Wereldprestaties en jong talent bij kanopolo
Ook de kanopolodames selecteerden zich voor dat prestigieuze evenement, dankzij een indrukwekkend WK. Na een kraker tegen Iran slaagden ze erin om een bronzen medaille in de wacht te slepen. Hun beste prestatie sinds 2006.
Op Nederlandse bodem zaten kanopoloërs ook zeker niet stil. Er waren 12 toernooien, waarbij Helmond International Tournament (101 teams) en Amsterdam Open (46 teams) de meeste bezoekers en spelers trokken. Ten opzichte van 2023 was er een mooie groei te zien: het totale aantal deelnemende teams ging van 304 naar 316.
Ruimte voor nieuwe initiatieven was er ook. Jeugdteams uit Nederland, Engeland en Duitsland verzamelden zich in de zomer bij Michiel de Ruyter, voor een volle week aan trainingen en gezelligheid. Organisator Rosalie Fleuren: “Omdat kanopolo een relatief kleine en onbekende sport is, behoor je al snel tot de internationale top. Als we elkaar nu tegenkomen op internationale toernooien zijn we geen vreemden meer. Dat maakt het des te leuker om op hoog niveau te spelen: je doet het niet alleen om te winnen, maar ook voor het weerzien met je kanopolofamilie.”

Nederlandse suppers aan de wereldtop
En dan is er natuurlijk het suppen. De populaire peddelsport stond in 2024 meerdere keren mooi in de schijnwerpers. Denk aan een prachtig verlichte stoet met 175 suppers langs de molens in Kinderdijk, en het spectaculaire Nederlands Kampioenschap tijdens de Dutch Water Week in Almere. De kers op de taart kwam eind november in Florida, met maar liefst drie Nederlandse WK-medailles.
Bij de Master 40+ voor de Heren was Joep van Bakel onverslaanbaar op de lange afstand, terwijl Petronella van Malsen haar concurrenten het nakijken gaf bij de dames. Voordat die strijd losbarstte, pakte laatstgenoemde zelfs nóg twee medailles. In de sprint eindigde ze als tweede en in de technische categorie pakte ze goud.
“Er stond veel druk op”, vertelde Van Malsen kort na haar winst. “Alle vrouwen hier zijn ontzettend sterk. Ik wist dat ik geen fouten kon maken, alles moest kloppen. Het was technisch lastig met veel bochten, maar ik ben heel blij nu.”
Parakano breidt zich uit en toont ambitie
Ambitie is er ook zeker bij het opkomende parakano. Zo bracht de commissie een bezoek aan de Paralympische Spelen, waar ze een belangrijke investering voor de toekomst deden. Vijf Va’a-boten werden er gekocht, om de sport in Nederland zo toegankelijk mogelijk te maken. Iedereen die parakano een warm hart toedraagt, kan het initiatief steunen via deze crowdfundingcampagne.
“Wij hopen in de loop van 2025 nog één Va’a aan te schaffen”, vertelt commissielid Willemijn Raaijmakers. “Zodat er tijdens het NK KanoSprint niet alleen een para-Va’a wedstrijd gevaren kan worden maar ook een Va’a wedstrijd voor mensen zónder beperking.”
Raaijmakers noemt ook de opleidingsdag voor instructeurs, die volledig gewijd was aan parakano. “Een eyeopener voor de instructeurs. Er werd met creatieve blik gekeken naar de mogelijkheden en de benodigde zitaanpassingen van de verschillende parasporters. Het was fijn dat we in één dag zeven instructeurs hebben kunnen opleiden. Daarmee is het Watersportverbond in één dag vijf clubs rijker waar mensen met een beperking zonder problemen naar toe kunnen worden verwezen.”
Slalom verbluft met Olympisch drietal
Ook op slalomgebied was er in 2024 van alles te beleven. Zo werd de Holland Cup weer georganiseerd over verschillende weekenden, sloegen drie clubs de handen ineen voor een jeugdweekend en kwam de internationale top samen voor het EK in Krakau. Maar het meest prestigieuze toernooi was natuurlijk de Olympische Spelen, waar maar liefst drie Nederlanders zich voor kwalificeerden.
“Magisch”, noemde Joris Otten (C1) zijn Olympisch debuut in Parijs. “Mijn eerste run was echt goed, maar ik maakte een flinke fout waar ik veel tijd op verloor. Nu werd ik 17e, terwijl er 16 doorgingen. Uiteindelijk ben ik ook superblij met deze ervaring en heb ik genoeg inspiratie opgedaan om mezelf te ontwikkelen de komende vier jaar. Deze keer wist ik dat ik nog niet mee zou doen voor de medailles, maar in Los Angeles wil ik dat wel.”
Martina Wegman (K1) deed voor de tweede keer meer en wilde voor medailles gaan. “Helaas liep de wedstrijd niet zoals ik had gehoopt”, vertelde zij. “Maar ik kan desondanks met een goed gevoel terug kijken.” Lena Teunissen (C1) strandde in de halve finale, maar had daarvoor al geschiedenis geschreven. Ze was de eerste Nederlandse vrouw ooit in de C1-klasse. “Daar ben ik supertrots op”, reageerde ze. “En het motiveert me alleen maar om door te pakken.”
Topprestaties en samenwerkingen bij afvaart
Bij de Nederlands-Duitse Wintercup zorgden afvaart-kanoërs weer voor prachtige plaatjes. Traditiegetrouw vond de finale in februari plaats op de Maas bij Venlo. Een groep van zo’n 160 peddelaars - waaronder ook suppers en surfskiërs - zorgde voor een indrukwekkende massastart. Later in het jaar stoomde de Nederlandse selectie door naar het EK voor Junioren en het WK voor Senioren.
Bij die laatste verraste vooral Pascal Lucker, met een zilveren plak in de Masters C-klasse: de eerste WK-medaille ooit voor de Nederlandse wildwater-afvaart. Ook Ivo Lamers had in 2024 een primeur te pakken. Na zes wedstrijden door heel Europa eindigde hij op de tweede plaats van de ECA-sprintcup. De selectie hoopt volgend jaar door te pakken op het WK in Tsjechië, waar ook de Junioren een nieuwe stap richting de top willen maken.
“Vergeet ook zeker het kajakfestival bij de Volmolense Kanoclub niet”, zegt Lucker. “Dat wordt volgend jaar op 17 en 18 mei georganiseerd. Slalom, afvaart-sprint, freestyle en boatcross komen daar samen, om de beste allround-kanoër te vinden. Daarnaast worden er nog leuke ‘side events’ georganiseerd.” De uitnodiging met het volledige programma wordt in maart bekendgemaakt door VKC.

Afvaart Wintercup - Pascal Vleugels